Lahit mezar, ölülerin gömüldüğü, genellikle taştan (mermer, granit vb.) veya pişmiş topraktan yapılmış, sandık şeklinde bir mezardır. Lahitler, özellikle Antik Mısır, Antik Yunan ve Roma dönemlerinde yaygın olarak kullanılmıştır.
Lahitlerin Özellikleri:
- Yapım Malzemesi: Genellikle dayanıklı ve işlemeye uygun taşlardan yapılırlar. Mısır’da bazalt, granit ve alabaster gibi taşlar kullanılırken, Yunan ve Roma’da mermer daha yaygındı.
- Şekil ve Boyut: Genellikle dikdörtgen prizma şeklindedirler, ancak farklı şekillerde (örneğin antropoid, yani insan şeklinde) lahitler de bulunmuştur. Boyutları, içlerine konulacak cesedin boyutuna göre değişir.
- Süslemeler: Lahitler genellikle kabartmalar, oymalar, yazıtlar ve boyalarla süslenirdi. Bu süslemeler, ölen kişinin sosyal statüsünü, inançlarını ve yaşam öyküsünü yansıtabilirdi. Mısır lahitlerinde mumyanın korunması için dualar ve büyüler içeren hiyeroglifler sıkça görülürken, Yunan ve Roma lahitlerinde mitolojik sahneler, portreler ve bitkisel motifler yaygındı.
- Kullanım Amacı: Lahitler, ölülerin bedensel kalıntılarını korumak ve onlara ahiret yolculuklarında eşlik etmek amacıyla kullanılmıştır. Özellikle Mısır’da mumyalama işleminden sonra mumyalar lahitlerin içine yerleştirilirdi.